Van de voorzitter
Toen samen, nu samen. Dat was het motto van de mariniers die in 1949 het COM oprichtten.
Eén vereniging voor alle mariniers, jong en oud, van alle rangen en standen. Het is de baret die ons verbindt, niet de stickers op je tenue of de duur jouw diensttijd. Een diep gevoel van
verbondenheid, saamhorigheid en gedeelde trots stroomt door onze aderen en is tijdloos. Trots op onze baret. Trots op onze geschiedenis. Trots op wie wij zijn en waar wij voor staan.
Ik ben dan wel Peter Bercx, maar mijn identiteit is marinier zijn. Graag stel ik mij als uw nieuwe voorzitter aan u voor.
Na een zorgvuldige selectie is mijn voordracht als voorzitter door de Ledenraad goedgekeurd op 26 juni 2025. Daar ben ik dankbaar voor. Het is voor mij een absolute eer om deze rol te
mogen vervullen binnen een vereniging waar ik me ondertussen drie decennia in diverse rollen voor heb ingezet. Voor mij – en voor alle vrijwillige bestuurders – gaat het om
dienstbaarheid, vertrouwen en opoffering.
Dankbaarheid. De zorgvuldigheid van de selectieprocedure zat vooral in mijn achtergrond. Velen kennen mij als de marinier die na zijn missies beschadigd de dienst heeft moeten
verlaten. Het was een eenzame strijd om uit dat dal te komen maar onze mariniersopvoeding is de grootste troef. Opgeven is nooit een optie. Mijn achtergrond is er dan ook één om trots
op te zijn. Ik héb wel PTSS, maar ik bén het niet. En daarom ben ik heel dankbaar voor alles wat het korps mariniers, mijn huidige werkzaamheden en mijn vrijwilligerswerk mij
afgelopen jaren hebben gebracht. Vooral mijn buddy’s en collega’s hebben waarde toegevoegd aan mijn leven. Er zijn te veel mensen om op te noemen, en te weinig woorden
om mijn waardering uit te drukken.
Dienstbaarheid, vertrouwen en opoffering. Leiderschap gaat voor mij over dienstbaarheid aan anderen. Zelf heb ik 23 jaar mogen dienen, vier bij de marine en negentien bij het korps.
Na mijn eervol ontslag in 2003 kreeg ‘dienen’ een andere betekenis: niet meer in uniform, maar door mij jarenlang belangeloos in te zetten voor buddy’s in nood – geüniformeerden die
om wat voor reden dan ook in problemen zijn geraakt. Het principe verandert niet, in dienen ligt voor mij de sleutel. Je hebt namelijk geen embleem op je schouder nodig om eer te
hebben. Vertrouwen ontstaat niet van de ene op de andere dag, het wordt verdiend door daden. Het bestuur en de Ledenraad hebben mij dat vertrouwen gegeven op basis van mijn
voorgeschiedenis en de manier waarop ik afgelopen jaren met eer, trots en passie heb gewerkt binnen mariniers- en veteranenverenigingen. En opoffering geldt voor iedere
vrijwilliger die zich belangeloos inzet voor de gemeenschap, binnen het COM én daarbuiten. Mijn taak is dan ook geen voorrecht, maar een verantwoordelijkheid.
En dan nu aan de slag. Ik stap in een bestuur dat afgelopen jaar buitengewoon goed heeft gefunctioneerd heeft zonder voorzitter. De rol van interim-voorzitter heeft Derk Wisman met
passie vervuld, wij zijn hem daar allen erkentelijk voor. Ook dank ik bestuur, afdelingsvoorzitters en alle vrijwilligers voor de geweldige samenwerking tijdens het opbouwen en uitvoeren van de lustrumviering die op 5 juni jl. heeft plaatsgevonden, waar ik voorafgaand aan mijn aantreden als voorzitter als projectleider mocht optreden. Een speciaal woord van dank gaat uit naar mijn vrouw Sonja, donateur van het COM, voor haar geduld en steun in al mijn vrijwilligerswerk. Ook zij heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan hetlustrumfeest.
Vooruitblik. Momenteel werkt bestuurslid Michiel Alting von Geusau met een commissie aan een advies over de toekomstige organisatie van COM. Dat advies vormt de basis voor de strategiedag op 30 oktober 2025, waar bestuur en afdelingsvoorzitters samen het werkplan en de begroting voor 2026 opstellen, én de eerste lijnen trekken voor het beleidsplan tot 2030. De resultaten worden eind november aan de Ledenraad voorgelegd. Daarnaast bereidt het bestuur de verspreiding van het lustrumboek voor en kijk ik uit naar het jaarlijkse Korpsconcert op 26 en 27 november in het Nieuwe Luxor. Ook zal ik enkele afdelingen bezoeken bij hun viering van de korpsverjaardag. De afsluiting van dit bijzondere lustrumjaar is de kranslegging op 10 december op het Oostplein, een moment waar ik reikhalzend naar
uitzie.
Het veld in. Ondertussen ben ik gestart met een kennismakingsronde met de belangrijkste partners van het COM: de beschermheer van COM, brigadegeneraal Ivo Moerman, korpsadjudant Rob Poesiat, de afdelingsvoorzitters, het secretariaat, de redactie, de Conscribo-werkgroep en het Sociaal Fonds. Ook zoek ik contact met voorzitters van aan het Korps Mariniers gelieerde stichtingen en verenigingen.
Samen werken aan de toekomst. Hoewel ik groot voorstander ben van één vereniging voor alle mariniers, is de realiteit dat velen behoefte hebben aan eigen identiteit en zelfsturing. Inmiddels bestaan er meerdere organisaties die ieder op hun eigen manier verbonden zijn met het Korps Mariniers. In dat licht streven het bestuur COM en ik naar hechtere samenwerking met deze zusterverenigingen. Met vele van die verenigingen heb ik een goede band, heb ik veel mee gesproken en vooral veel mee samengewerkt. Ons doel is te komen tot een mariniersassociatie waarin we elkaars kracht, kennis en ervaring benutten — mét behoud van eigen identiteit en zelfstandigheid. Dat draagt bij aan onze esprit de corps en saamhorigheid. Dán kunnen wij echt trots zijn op wie wij zijn, dán kunnen wij echt trots zijn waar wij voor staan, dán kunnen wij echt trots zijn op onze verbondenheid.
Eens marinier, altijd marinier.
Peter Bercx
Voorzitter Contact Mariniers
www.linkedin.com/in/peterbercx